Aluminiumhydroxide, als een gemeenschappelijke anorganische verbinding, wordt veel gebruikt op verschillende gebieden, zoals medicijnen, chemische engineering en waterbehandeling. De veiligheid ervan is altijd een zorg geweest en vereisen wetenschappelijke analyse uit meerdere dimensies zoals chemische eigenschappen, toepassingsscenario's en dosiseffecten.
Op het gebied van geneeskunde,aluminiumhydroxideis een van de belangrijkste componenten van antacida. Het reageert met maagzuur om aluminiumchloride en water te produceren en speelt een rol bij het neutraliseren van maagzuur. Klinische studies hebben aangetoond dat kortetermijn matig gebruik van aluminiumhydroxide-preparaten veilig is, maar overmatig gebruik op lange termijn kan leiden tot de accumulatie van aluminiumionen in het lichaam, wat bijwerkingen zoals constipatie en osteoporose veroorzaakt. De Wereldgezondheidsorganisatie beveelt aan dat de dagelijkse inname van aluminium voor volwassenen niet meer dan 1 mg/kg lichaamsgewicht mag overschrijden.
In industriële toepassingen vormt aluminiumhydroxide, wanneer gebruikt als een vlamvertragende, vulstof, enz., Vooral risico's door inhalatie en huidcontact. Onderzoek heeft aangetoond dat aluminiumhydroxide-stof irriterend is voor de luchtwegen en blootstelling op lange termijn kan leiden tot pneumoconiose. De Occupational Safety and Health Administration (OSHA) in de Verenigde Staten stelt een tijdgewogen gemiddelde concentratielimiet van 5 mg/m ³ voor aluminiumhydroxide in werkpleklucht.
In termen van milieuveiligheid is aluminiumhydroxide een lage toxiciteitssubstantie, maar de uitstoot ervan moet nog steeds strikt worden gecontroleerd. Het gebruik van aluminiumhydroxide in waterbehandelingsprocessen kan de pH -waarde van waterlichamen veranderen en aquatische ecosystemen beïnvloeden. De EU -bereikregelgeving geeft een overal in aluminiumhydroxide als een geregistreerde chemische stof en vereist dat bedrijven volledige gegevens over veiligheidsbeoordeling verstrekken.
Het wetenschappelijk gebruik vanaluminiumhydroxideVereist de oprichting van een uitgebreid risicobeheersysteem. Op het gebied van geneeskunde moet doseringsrichtlijnen strikt worden gevolgd om langdurig gebruik te voorkomen; In de industriële productie is het noodzakelijk om de nodige beschermende apparatuur uit te rusten en regelmatig de werkomgeving te controleren; In termen van milieubescherming moeten strikte emissienormen worden vastgesteld. Door wetenschappelijk management en technologische innovatie kan het veilige gebruik van aluminiumhydroxide volledig worden gegarandeerd.
